Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εδαφική χλωρίδα και πανίδα"
Από GAIApedia
(Νέα σελίδα με '<ref name="Εδαφική χλωρίδα και πανίδα"/> ==Βιβλιογραφία== <references> <ref name="Εδαφική χλωρίδα και πανίδα...') |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| + | Πολλά [[Βακτήρια|βακτήρια]], [[Μύκητες|μύκητες]], [[Έντομα|έντομα]], γεωσκώληκες και [[Νηματώδη|νηματώδεις]] έχουν βρεθεί στο [[Εδαφολογία|έδαφος]]. Μερικά είδη απ' αυτά είναι ωφέλιμα για την αύξηση των ριζών, ενώ άλλα όχι. | ||
| + | Η χλωρίδα στο έδαφος είναι μεγαλύτερη κοντά στο ριζικό σύστημα των [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρων]] απ' ότι στον ευρύτερο εδαφικό όγκο, γιατί το ριζικό σύστημα εκκρίνει στο έδαφος διάφορα συστατικά όπως πολυσακχαριτές, ένζυμα, βιταμίνες και οργανικά οξέα. Τα συστατικά αυτά επιταχύνουν τη διαλυτότητα των ανόργανων στοιχείων, κυρίως όμως βοηθούν στην ανάπτυξη μικροοργανισμών, οι οποίοι συμβάλλουν στη δημιουργία ευνοϊκών εδαφικών συνθηκών για τη συνέχιση της αύξησης των [[Ρίζες|ριζών]]. Τα βακτήρια, στην επιφάνεια της ριζικής καλύπτρας ή στα περιφερειακά κύτταρα, προδιαθέτουν το ριζικό υλικό σε παρακμή. | ||
| + | |||
| + | |||
<ref name="Εδαφική χλωρίδα και πανίδα"/> | <ref name="Εδαφική χλωρίδα και πανίδα"/> | ||
Αναθεώρηση της 10:22, 9 Ιουνίου 2016
Πολλά βακτήρια, μύκητες, έντομα, γεωσκώληκες και νηματώδεις έχουν βρεθεί στο έδαφος. Μερικά είδη απ' αυτά είναι ωφέλιμα για την αύξηση των ριζών, ενώ άλλα όχι. Η χλωρίδα στο έδαφος είναι μεγαλύτερη κοντά στο ριζικό σύστημα των δένδρων απ' ότι στον ευρύτερο εδαφικό όγκο, γιατί το ριζικό σύστημα εκκρίνει στο έδαφος διάφορα συστατικά όπως πολυσακχαριτές, ένζυμα, βιταμίνες και οργανικά οξέα. Τα συστατικά αυτά επιταχύνουν τη διαλυτότητα των ανόργανων στοιχείων, κυρίως όμως βοηθούν στην ανάπτυξη μικροοργανισμών, οι οποίοι συμβάλλουν στη δημιουργία ευνοϊκών εδαφικών συνθηκών για τη συνέχιση της αύξησης των ριζών. Τα βακτήρια, στην επιφάνεια της ριζικής καλύπτρας ή στα περιφερειακά κύτταρα, προδιαθέτουν το ριζικό υλικό σε παρακμή.
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997.
