Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Θρόμβωση και διασπορά"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Τα κολλοειδή τεμαχίδια της αργίλου είναι πιθανόν να βρίσκονται σε απόσταση το ένα από το άλλο, να είναι δηλαδή σε κατάσταση διασποράς ή να συνενωθούν, σχηματίζοντας σωρούς, θρόμβους και στη συνέχεια να κατακρημνισθούν, να συμβεί δηλαδή θρόμβωση της αργίλου. Το αν θα συμβεί θρόμβωση ή διασπορά, εξαρτάται από το είδος των δυνάμεων, ελκτικές ή απωστικές που θα υπερισχύσει. Θρόμβωση προκαλούν οι ηλεκτρολύτες, η παρουσία αλάτων, η [[Οργανική ουσία εδάφους|οργανική ουσία του εδάφους]], τα θετικά φορτισμένα οξείδια του [[Σίδηρος|σιδήρου]], του [[ | + | Τα κολλοειδή τεμαχίδια της αργίλου είναι πιθανόν να βρίσκονται σε απόσταση το ένα από το άλλο, να είναι δηλαδή σε κατάσταση διασποράς ή να συνενωθούν, σχηματίζοντας σωρούς, θρόμβους και στη συνέχεια να κατακρημνισθούν, να συμβεί δηλαδή θρόμβωση της αργίλου. Το αν θα συμβεί θρόμβωση ή διασπορά, εξαρτάται από το είδος των δυνάμεων, ελκτικές ή απωστικές που θα υπερισχύσει. Θρόμβωση προκαλούν οι ηλεκτρολύτες, η παρουσία αλάτων, η [[Οργανική ουσία εδάφους|οργανική ουσία του εδάφους]], τα θετικά φορτισμένα οξείδια του [[Σίδηρος|σιδήρου]], του [[Αργίλιο|αργιλίου]] και του [[Μαγγάνιο|μαγγανίου]], επειδή μπορούν και σχηματίζουν γέφυρες ή εξουδετερώνουν το φορτίο των κολλοειδών. Τέλος θρόμβωση προκαλεί και το ανθρακικό ασβέστιο που υπάρχει στα εδάφη. Η θρόμβωση αποτελεί αντιστρεπτή ιδιότητα, με αποτέλεσμα όταν απομακρυνθεί ο παράγοντας που την προκάλεσε, το σύστημα να μετατρέπεται σε διασπορά. Στα αλατούχα εδάφη με μεγάλες ποσότητες νατρίου έχουμε θρόμβωση, η οποία όμως χάνεται αμέσως μόλις τα ξεπλύνουμε και φύγει το περίσσευμα του νατρίου. Η θρόμβωση των εδαφικών κολλοειδών βοηθά στη διατήρηση καλής δομής και αυξάνει την παραγωγικότητα των εδαφών, ενώ η διασπορά των κολλοειδών καταστρέφει τη δομή, δημιουργώντας κακές συνθήκες ανάπτυξης των φυτών.<ref name="Θρόμβωση και διασπορά"/> |
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Αναθεώρηση της 11:27, 9 Ιουνίου 2015
Τα κολλοειδή τεμαχίδια της αργίλου είναι πιθανόν να βρίσκονται σε απόσταση το ένα από το άλλο, να είναι δηλαδή σε κατάσταση διασποράς ή να συνενωθούν, σχηματίζοντας σωρούς, θρόμβους και στη συνέχεια να κατακρημνισθούν, να συμβεί δηλαδή θρόμβωση της αργίλου. Το αν θα συμβεί θρόμβωση ή διασπορά, εξαρτάται από το είδος των δυνάμεων, ελκτικές ή απωστικές που θα υπερισχύσει. Θρόμβωση προκαλούν οι ηλεκτρολύτες, η παρουσία αλάτων, η οργανική ουσία του εδάφους, τα θετικά φορτισμένα οξείδια του σιδήρου, του αργιλίου και του μαγγανίου, επειδή μπορούν και σχηματίζουν γέφυρες ή εξουδετερώνουν το φορτίο των κολλοειδών. Τέλος θρόμβωση προκαλεί και το ανθρακικό ασβέστιο που υπάρχει στα εδάφη. Η θρόμβωση αποτελεί αντιστρεπτή ιδιότητα, με αποτέλεσμα όταν απομακρυνθεί ο παράγοντας που την προκάλεσε, το σύστημα να μετατρέπεται σε διασπορά. Στα αλατούχα εδάφη με μεγάλες ποσότητες νατρίου έχουμε θρόμβωση, η οποία όμως χάνεται αμέσως μόλις τα ξεπλύνουμε και φύγει το περίσσευμα του νατρίου. Η θρόμβωση των εδαφικών κολλοειδών βοηθά στη διατήρηση καλής δομής και αυξάνει την παραγωγικότητα των εδαφών, ενώ η διασπορά των κολλοειδών καταστρέφει τη δομή, δημιουργώντας κακές συνθήκες ανάπτυξης των φυτών.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Εδαφολογία και κρασί - Αξιολόγηση εδαφών και τοποκλιματικές συνθήκες, του καθηγητή Εδαφολογίας Γ.Π.Α, Δρ, Διονυσίου Καλύβα.
