Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ωρίμανση μελιτζάνας θερμοκηπίου"
(Νέα σελίδα με 'Ο χρόνος που μεσολαβεί από την σπορά μέχρι την έναρξη της Σ...') |
|||
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Ο χρόνος που μεσολαβεί από την [[Σπορά μελιτζάνας θερμοκηπίου|σπορά]] μέχρι την έναρξη της [[Συγκομιδή μελιτζάνας θερμοκηπίου|συγκομιδής]] ποικίλλει από 3,5 - 5 μήνες, ενώ από την άνθιση μέχρι την συγκομιδή του [[Μελιτζάνα θερμοκηπίου προϊόν|καρπού]] ποικίλλει ανάλογα με την [[Ποικιλίες μελιτζάνας | + | Ο χρόνος που μεσολαβεί από την [[Σπορά μελιτζάνας θερμοκηπίου|σπορά]] μέχρι την έναρξη της [[Συγκομιδή μελιτζάνας θερμοκηπίου|συγκομιδής]] ποικίλλει από 3,5 - 5 μήνες, ενώ από την άνθιση μέχρι την συγκομιδή του [[Μελιτζάνα θερμοκηπίου προϊόν|καρπού]] ποικίλλει ανάλογα με την [[Ποικιλίες μελιτζάνας|ποικιλία]] και τις συνθήκες που επικρατούν στο θερμοκήπιο την περίοδο αυτή. Πρώιμες ποικιλίες χρειάζονται μόνο 15 - 20 ημέρες (άνθιση - συγκομιδή), μέσης πρωιμότητας 25 - 30 ημέρες και όψιμες 35 - 40 ημέρες. Οι καρποί συγκομίζονται όταν αναπτυχθούν σχεδόν σε πλήρες μέγεθος και προτού ωριμάσουν οι σπόροι. Ο καρπός αρχικά, όταν είναι άγουρος έχει σκούρο ιώδες χρωματισμό, ενώ όταν ωριμάσει πλήρως παίρνει ωχρό χρωματισμό και στο εσωτερικό τα σπέρματα ωριμάζουν και σκληραίνουν. Σε κάποια ενδιάμεση κατάσταση βρίσκεται το στάδιο που πρέπει να συγκομισθεί. Ο καρπός αρχίζει να «ξεθωριάζει» από τη μύτη (έναντι του μίσχου) και σταδιακά συνεχίζει το ξεθώριασμα προς τον κάλυκα. Η συγκομιδή πρέπει να γίνεται μόλις εμφανιστεί η αλλαγή του χρώματος στη μύτη του καρπού, αν και η καθυστέρηση μέχρι μια εβδομάδα δεν συνεπάγεται απώλεια στην ποιότητα του καρπού. |
Ο έλεγχος της ωριμότητας του καρπού της μελιτζάνας μπορεί να γίνεται με πίεση του αντίχειρα στο πλευρό του καρπού. Εάν το αποτύπωμα της πίεσης επιστρέψει στην πρωτέρα του θέση, τότε ο καρπός είναι άγουρος. Με την πρόοδο της ωρίμανσης η σάρκα του καρπού γίνεται πιο μαλακή, ώστε με την πίεση του αντίχειρα να αφήνει αποτύπωμα επί της επιφάνειας του καρπού. Συγκομιδή του καρπού όταν είναι άγουρος, έχει σαν αποτέλεσμα τη γρήγορη μάρανσή του, γίνεται μαλακός, μειώνεται σημαντικά η διάρκεια διατήρησής του και μπορεί να προκαλέσει δηλητηριάσεις λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σολανίνης (αυτό μπορεί να συμβεί και με υπερώριμους καρπούς). | Ο έλεγχος της ωριμότητας του καρπού της μελιτζάνας μπορεί να γίνεται με πίεση του αντίχειρα στο πλευρό του καρπού. Εάν το αποτύπωμα της πίεσης επιστρέψει στην πρωτέρα του θέση, τότε ο καρπός είναι άγουρος. Με την πρόοδο της ωρίμανσης η σάρκα του καρπού γίνεται πιο μαλακή, ώστε με την πίεση του αντίχειρα να αφήνει αποτύπωμα επί της επιφάνειας του καρπού. Συγκομιδή του καρπού όταν είναι άγουρος, έχει σαν αποτέλεσμα τη γρήγορη μάρανσή του, γίνεται μαλακός, μειώνεται σημαντικά η διάρκεια διατήρησής του και μπορεί να προκαλέσει δηλητηριάσεις λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σολανίνης (αυτό μπορεί να συμβεί και με υπερώριμους καρπούς). | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 11:30, 13 Ιουνίου 2014
Ο χρόνος που μεσολαβεί από την σπορά μέχρι την έναρξη της συγκομιδής ποικίλλει από 3,5 - 5 μήνες, ενώ από την άνθιση μέχρι την συγκομιδή του καρπού ποικίλλει ανάλογα με την ποικιλία και τις συνθήκες που επικρατούν στο θερμοκήπιο την περίοδο αυτή. Πρώιμες ποικιλίες χρειάζονται μόνο 15 - 20 ημέρες (άνθιση - συγκομιδή), μέσης πρωιμότητας 25 - 30 ημέρες και όψιμες 35 - 40 ημέρες. Οι καρποί συγκομίζονται όταν αναπτυχθούν σχεδόν σε πλήρες μέγεθος και προτού ωριμάσουν οι σπόροι. Ο καρπός αρχικά, όταν είναι άγουρος έχει σκούρο ιώδες χρωματισμό, ενώ όταν ωριμάσει πλήρως παίρνει ωχρό χρωματισμό και στο εσωτερικό τα σπέρματα ωριμάζουν και σκληραίνουν. Σε κάποια ενδιάμεση κατάσταση βρίσκεται το στάδιο που πρέπει να συγκομισθεί. Ο καρπός αρχίζει να «ξεθωριάζει» από τη μύτη (έναντι του μίσχου) και σταδιακά συνεχίζει το ξεθώριασμα προς τον κάλυκα. Η συγκομιδή πρέπει να γίνεται μόλις εμφανιστεί η αλλαγή του χρώματος στη μύτη του καρπού, αν και η καθυστέρηση μέχρι μια εβδομάδα δεν συνεπάγεται απώλεια στην ποιότητα του καρπού.
Ο έλεγχος της ωριμότητας του καρπού της μελιτζάνας μπορεί να γίνεται με πίεση του αντίχειρα στο πλευρό του καρπού. Εάν το αποτύπωμα της πίεσης επιστρέψει στην πρωτέρα του θέση, τότε ο καρπός είναι άγουρος. Με την πρόοδο της ωρίμανσης η σάρκα του καρπού γίνεται πιο μαλακή, ώστε με την πίεση του αντίχειρα να αφήνει αποτύπωμα επί της επιφάνειας του καρπού. Συγκομιδή του καρπού όταν είναι άγουρος, έχει σαν αποτέλεσμα τη γρήγορη μάρανσή του, γίνεται μαλακός, μειώνεται σημαντικά η διάρκεια διατήρησής του και μπορεί να προκαλέσει δηλητηριάσεις λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σολανίνης (αυτό μπορεί να συμβεί και με υπερώριμους καρπούς).
Οι καρποί από τους οποίους θα ληφθεί σπόρος, συγκομίζονται τελείως ώριμοι, όταν έχουν αποκτήσει κίτρινο ή κίτρινο – καφέ χρώμα στις συνηθισμένες ποικιλίες. Στη συνέχεια κόβονται κατά μήκος ή τεμαχίζονται μηχανικά και αφαιρείται ο σπόρος με τα χέρια (μέσα σε νερό), ο οποίος κατόπιν ξηραίνεται υπό σκιά και διατηρείται σε χώρο ξηρό και αεριζόμενο. Εφόσον είναι ανάγκη, μπορεί να γίνει συγκομιδή και μη τελείως ώριμων καρπών, αυτοί όμως διατηρούνται επί μερικές ημέρες για να ωριμάσει ο σπόρος. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο σπόρος είναι δυνατό να βλαστήσει μέσα στον ώριμο καρπό, εάν ο τελευταίος διατηρηθεί επί πολύ είτε επί του φυτού είτε και μετά τη συγκομιδή.
