Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ασθένεια φασολιάς Αδρομυκώσεις"
Από GAIApedia
| (3 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από 2 χρήστες δεν εμφανίζονται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | [[Image:Συμπτώματα σήψης ρίζας φασολιάς από Φουζάριο. | + | [[Image:Συμπτώματα σήψης ρίζας φασολιάς από Φουζάριο.png|thumb|200px|Συμπτώματα σήψης ρίζας φασολιάς από Φουζάριο]] |
| − | H [[Ασθένειες φασολιάς|ασθένεια]] είναι σοβαρή σε περιοχές µε παραδοσιακή [[Καλλιέργεια φασολιάς|καλλιέργεια]] παραγωγής ξερού φασολιού, όπως η περιοχή της Καστοριάς και οφείλεται στους μύκητες Fusarium oxysporum f.sp. phaseoli και Verticillium dahiliae | + | H [[Ασθένειες φασολιάς|ασθένεια]] είναι σοβαρή σε περιοχές µε παραδοσιακή [[Καλλιέργεια φασολιάς|καλλιέργεια]] παραγωγής ξερού φασολιού, όπως η περιοχή της Καστοριάς και οφείλεται στους [[μύκητες]] Fusarium oxysporum f.sp. phaseoli και Verticillium dahiliae. Τα πρώτα συµπτώµατα αυτής της ασθένειας είναι η χλώρωση και πρόωρη γήρανση των κατώτερων [[Βοτανικά χαρακτηριστικά φασολιάς|φύλλων]]. Στη συνέχεια τα συµπτώµατα προχωρούν στα ανώτερα µέρη του [[Φασολιά|φυτού]] και το φύλλωµα παίρνει τελικά έντονο κίτρινο χρώµα. Σχίζοντας το στέλεχος του φυτού αποκαλύπτεται το τυπικό σύµπτωµα ανδροµύκωσης, ο καστανός κόκκινος µεταχρωµατισµός των αγγείων του ξύλου που επεκτείνεται σε όλο το µήκος του στελέχους. Το παθογόνο εισέρχεται από τη ρίζα και αναπτύσσεται στα αγγεία. Αφότου εµφανιστεί η ασθένεια θεωρείται ότι ο αγρός έχει µολυνθεί µονίµως, αφού το παθογόνο επιβιώνει στο έδαφος για πολλά χρόνια. Η αντιμετώπιση της ασθένειας αυτής επιτυγχάνεται με τα παρακάτω μέτρα. |
* Με προληπτικά μέτρα για παρεμπόδιση της μόλυνσης του [[Εδαφικές συνθήκες φασολιάς|εδάφους]] με μολυσμένο χώμα, όπως η χρήση καθαρών γεωργικών εργαλείων και η απομάκρυνση φυτικών υπολειμμάτων από προηγούμενες καλλιέργειες. | * Με προληπτικά μέτρα για παρεμπόδιση της μόλυνσης του [[Εδαφικές συνθήκες φασολιάς|εδάφους]] με μολυσμένο χώμα, όπως η χρήση καθαρών γεωργικών εργαλείων και η απομάκρυνση φυτικών υπολειμμάτων από προηγούμενες καλλιέργειες. | ||
| Γραμμή 14: | Γραμμή 14: | ||
* Με τη [[Σπορά - Φύτευση φασολιάς|φύτευση]] ανθεκτικών [[Ποικιλίες φασολιάς|ποικιλιών]]. | * Με τη [[Σπορά - Φύτευση φασολιάς|φύτευση]] ανθεκτικών [[Ποικιλίες φασολιάς|ποικιλιών]]. | ||
| − | * Με απολύμανση εδάφους ή ηλιοαπολύμανση | + | * Με [[απολύμανση εδάφους]] ή [[ηλιοαπολύμανση]] |
* Ριζοπότισμα με μυκητοκτόνα μετά τη βλάστηση στο χωράφι. | * Ριζοπότισμα με μυκητοκτόνα μετά τη βλάστηση στο χωράφι. | ||
| Γραμμή 22: | Γραμμή 22: | ||
[[είναι ασθένεια της::Φασολιά| ]] | [[είναι ασθένεια της::Φασολιά| ]] | ||
[[είναι ασθένεια του φυτού::Φασολιά| ]] | [[είναι ασθένεια του φυτού::Φασολιά| ]] | ||
| + | [[είναι ασθένεια της::Φασολιά θερμοκηπίου| ]] | ||
| + | [[είναι ασθένεια του φυτού::Φασολιά θερμοκηπίου| ]] | ||
| + | [[είναι προσβολή της ασθένειας::Αδρομυκώσεις| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:29, 30 Δεκεμβρίου 2013
H ασθένεια είναι σοβαρή σε περιοχές µε παραδοσιακή καλλιέργεια παραγωγής ξερού φασολιού, όπως η περιοχή της Καστοριάς και οφείλεται στους μύκητες Fusarium oxysporum f.sp. phaseoli και Verticillium dahiliae. Τα πρώτα συµπτώµατα αυτής της ασθένειας είναι η χλώρωση και πρόωρη γήρανση των κατώτερων φύλλων. Στη συνέχεια τα συµπτώµατα προχωρούν στα ανώτερα µέρη του φυτού και το φύλλωµα παίρνει τελικά έντονο κίτρινο χρώµα. Σχίζοντας το στέλεχος του φυτού αποκαλύπτεται το τυπικό σύµπτωµα ανδροµύκωσης, ο καστανός κόκκινος µεταχρωµατισµός των αγγείων του ξύλου που επεκτείνεται σε όλο το µήκος του στελέχους. Το παθογόνο εισέρχεται από τη ρίζα και αναπτύσσεται στα αγγεία. Αφότου εµφανιστεί η ασθένεια θεωρείται ότι ο αγρός έχει µολυνθεί µονίµως, αφού το παθογόνο επιβιώνει στο έδαφος για πολλά χρόνια. Η αντιμετώπιση της ασθένειας αυτής επιτυγχάνεται με τα παρακάτω μέτρα.
- Με προληπτικά μέτρα για παρεμπόδιση της μόλυνσης του εδάφους με μολυσμένο χώμα, όπως η χρήση καθαρών γεωργικών εργαλείων και η απομάκρυνση φυτικών υπολειμμάτων από προηγούμενες καλλιέργειες.
- Με τη χρήση καθαρών σπορόφυτων από απολυμασμένο σπόρο.
- Με την εναλλαγή των καλλιεργειών (αμειψισπορά)
- Με καλή αποστράγγιση του εδάφους - αποφυγή συχνών ποτισμάτων σε βαριά εδάφη.
- Ριζοπότισμα με μυκητοκτόνα μετά τη βλάστηση στο χωράφι.
