Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εχθρός ψευδοκακίας Νηματώδεις"
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
+ | [[Image:Προσβολή ρίζας ψευδοκακίας από Νηματώδεις.jpg|thumb|200px|Προσβολή ρίζας ψευδοκακίας από Νηματώδεις]] | ||
Η προσβολή οφείλεται στο νηματώδη του γένους Pratylenchus spp με τα πιο επιζήμια και γνωστά είδη Pratylenchus penetrans και Pratylenchus brachyurus. Η προνύμφη μολύνει τις [[Βοτανικά χαρακτηριστικά ψευδοκακίας|ρίζες]] του [[Ψευδοκακία φυτό|δέντρου]], συχνά ζει σαν εκτοπαράσιτο στα επιδερμικά κύτταρα αλλά συνήθως είναι ενδοπαράσιτο και διεισδύει στα κύτταρα του φλοιού. Ο βιολογικός κύκλος είναι από 4-8 εβδομάδες και εξαρτάται από την θερμοκρασία, το είδος του νηματώδη και τον ξενιστή. | Η προσβολή οφείλεται στο νηματώδη του γένους Pratylenchus spp με τα πιο επιζήμια και γνωστά είδη Pratylenchus penetrans και Pratylenchus brachyurus. Η προνύμφη μολύνει τις [[Βοτανικά χαρακτηριστικά ψευδοκακίας|ρίζες]] του [[Ψευδοκακία φυτό|δέντρου]], συχνά ζει σαν εκτοπαράσιτο στα επιδερμικά κύτταρα αλλά συνήθως είναι ενδοπαράσιτο και διεισδύει στα κύτταρα του φλοιού. Ο βιολογικός κύκλος είναι από 4-8 εβδομάδες και εξαρτάται από την θερμοκρασία, το είδος του νηματώδη και τον ξενιστή. | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 14:15, 27 Αυγούστου 2013
Η προσβολή οφείλεται στο νηματώδη του γένους Pratylenchus spp με τα πιο επιζήμια και γνωστά είδη Pratylenchus penetrans και Pratylenchus brachyurus. Η προνύμφη μολύνει τις ρίζες του δέντρου, συχνά ζει σαν εκτοπαράσιτο στα επιδερμικά κύτταρα αλλά συνήθως είναι ενδοπαράσιτο και διεισδύει στα κύτταρα του φλοιού. Ο βιολογικός κύκλος είναι από 4-8 εβδομάδες και εξαρτάται από την θερμοκρασία, το είδος του νηματώδη και τον ξενιστή.
Σε θερμοκρασίες κάτω των 24oC η ανάπτυξη του Pratylenchus penetrans είναι ταχύτατη, ενώ ο Pratylenchus brachyurus προτιμά εδαφικές θερμοκρασίες από 25-30oC. Επίσης οι νηματώδεις αυτοί δεν μετακινούνται εύκολα όταν οι πόροι του εδάφους είναι κατακλυσμένοι με νερό και πέφτουν σε λήθαργο όταν η εδαφική υγρασία είναι περιορισμένη. Υψηλοί πληθυσμοί αυτών των νηματωδών δημιουργούν περιοχές χαμηλής ανάπτυξης στα πατατοχώραφα, εξασθενημένα δέντρα. Οι ρίζες των φυτών αποτελούν την κύρια τροφή του παράσιτου, το οποίο τρέφεται επίσης και από ριζίδια, στόλωνες και κονδύλους δημιουργώντας τραύματα εντός και πέρα των κυττάρων χρησιμοποιώντας το τροφικό στιλέτο του.
Γενικά μέτρα αντιμετώπισης των νηματωδών και η δημιουργία ανθεκτικών ποικιλιών στα παράσιτα με εμπορικό ενδιαφέρον, ελέγχουν τους νηματώδεις.