Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Ωρίμαση (ripeness) σιτηρών"
Από GAIApedia
μ (Ο K kaponi μετακίνησε τη σελίδα Ωρίμαση (ripeness) στη Ωρίμαση (ripeness) σιτηρών χωρίς να αφήσει ανακατεύθυνση) |
|||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Χαρακτηρίζεται από αφυδάτωση των καρπών και το βαθμιαίο θάνατο των φυτών από το λαιμό προς το στάχυ. Στην <span style="font-weight:bold;">οικονομική ωρίμαση | Χαρακτηρίζεται από αφυδάτωση των καρπών και το βαθμιαίο θάνατο των φυτών από το λαιμό προς το στάχυ. Στην <span style="font-weight:bold;">οικονομική ωρίμαση | ||
| − | </span>, που προσδιορίζει το χρόνο συγκομιδής των φυτών , έχει σχεδόν εξαφανισθεί το πράσινο χρώμα από την καρποταξία και οι καρποί δύσκολα χαράζονται με το νύχι, ενώ έχουν σχεδόν ξεραθεί και οι κόμβοι του καλαμιού. Σε μεταγενέστερα στάδια όλο το φυτό γίνεται εξαιρετικά εύθραυστο με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι κίνδυνοι απωλειών λόγω θραύσης των στελεχών. Παράλληλα, εντείνεται και το φαινόμενο της απώλειας καρπών (τίναγμα σπόρου) που είναι ιδιαίτερα έντονο σε είδη και ποικιλίες με χαλαρά λεπυρίδια (κυρίως στη σίκαλη και τα [[Τριτικάλε φυτό |τριτικάλε]]). | + | </span>, που προσδιορίζει το χρόνο συγκομιδής των φυτών , έχει σχεδόν εξαφανισθεί το πράσινο χρώμα από την καρποταξία και οι καρποί δύσκολα χαράζονται με το νύχι, ενώ έχουν σχεδόν ξεραθεί και οι κόμβοι του καλαμιού. Σε μεταγενέστερα στάδια όλο το φυτό γίνεται εξαιρετικά εύθραυστο με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι κίνδυνοι απωλειών λόγω θραύσης των στελεχών. Παράλληλα, εντείνεται και το φαινόμενο της απώλειας καρπών (τίναγμα σπόρου) που είναι ιδιαίτερα έντονο σε είδη και ποικιλίες με χαλαρά λεπυρίδια (κυρίως στη [[Σίκαλη φυτό |σίκαλη]] και τα [[Τριτικάλε φυτό |τριτικάλε]]). |
[[σχετίζεται με::Καλλιέργεια σιτηρών για καρπό| ]] | [[σχετίζεται με::Καλλιέργεια σιτηρών για καρπό| ]] | ||
Αναθεώρηση της 06:43, 7 Αυγούστου 2013
Χαρακτηρίζεται από αφυδάτωση των καρπών και το βαθμιαίο θάνατο των φυτών από το λαιμό προς το στάχυ. Στην οικονομική ωρίμαση , που προσδιορίζει το χρόνο συγκομιδής των φυτών , έχει σχεδόν εξαφανισθεί το πράσινο χρώμα από την καρποταξία και οι καρποί δύσκολα χαράζονται με το νύχι, ενώ έχουν σχεδόν ξεραθεί και οι κόμβοι του καλαμιού. Σε μεταγενέστερα στάδια όλο το φυτό γίνεται εξαιρετικά εύθραυστο με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι κίνδυνοι απωλειών λόγω θραύσης των στελεχών. Παράλληλα, εντείνεται και το φαινόμενο της απώλειας καρπών (τίναγμα σπόρου) που είναι ιδιαίτερα έντονο σε είδη και ποικιλίες με χαλαρά λεπυρίδια (κυρίως στη σίκαλη και τα τριτικάλε).
