Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του αραιώματος

{{{top_heading|==}}}Εισαγωγή στους παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του αραιώματος{{{top_heading|==}}}
Αν και η [[Μηλιά|μηλιά]] αραιώνεται σε πολλές χώρες, ικανοποιητικά, ομοιόμορφα και σταθερά, αποτελέσματα δεν επιτυγχάνονται πάντοντε, γιατί η ευαισθησία στον ειδικό [[Αραίωμα καρπών|αραιωτικό παράγοντα]] ποικίλλει από κλώνο σε κλώνο και επιπλέον οι [[Κλιματικές συνθήκες μηλιάς|κλιματικές συνθήκες]] επαυξάνουν ή μειώνουν την αποτελεσματικότητα των [[Χρησιμοποιούμενες χημικές ουσίες|χημικών ουσιών]]. Οι χημικές αραιωτικές ουσίες δεν έχουν χρησιμοποιηθεί πάρα πολύ γι' άλλα καρποφόρα είδη, με εξαίρεση την [[Αχλαδιά|αχλαδιά]] και την [[Ποικιλίες Ιαπωνικής δαμασκηνιάς|Ιαπωνική δαμασκηνιά]].<ref name="Παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του αραιώματος"/>

{{{top_heading|==}}}Ευαισθησία ποικιλιών{{{top_heading|==}}}
Η ευκολία ή δυσκολία του [[Αραίωμα καρπών|αραιώματος]] πρέπει να οφείλεται σε διαφορές ποικιλιών, όπως 1) στο πάχος της εφυμενίδας και στην πυκνότητα των στοματίων που ρυθμίζουν το ρυθμό απορρόφησης δια των [[Φύλλα|φύλλων]] και [[Καρποί|καρπών]]. 2) Στη διατήρηση του νερού από τα φύλλα (στη [[Ροδακινιά|ροδακινιά]] οι αδένες εκκρίνουν ουσίες, που μεταβάλλουν την επιφανειακή τάση του [[Άρδευση ροδακινιάς|νερού]] και οι σταγόνες από τη διαβροχή δεν προσκολλώνται στα [[Βοτανικά χαρακτηριστικά ροδακινιάς|φύλλα]] και τους [[Ροδάκινο|καρπούς]]).

Ένας άλλος παράγοντας, που μπορεί να συμβάλει στην αστάθεια του αραιώματος, είναι οι ανάγκες σε ψύχος των διαφόρων ποικιλιών. Αυτές που χρειάζονται πολλές ώρες ψύχους συνήθως έχουν μακρότερη ανθική περίοδο απ' εκείνες, που χρειάζονται λίγες ώρες ψύχους. 
Ο χρόνος εφαρμογής του ψεκασμού δεν είναι κρίσιμος, αν η περίοδος άνθησης επεκτείνεται περισσότερο συγκριτικά με εκείνη που συμπληρώνεται σε λίγες ημέρες.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό των ποικιλιών, που επηρεάζει το χημικό αραίωμα, είναι το μέγεθος των ανθέων. Οι [[Ποικιλίες ροδακινιάς|ποικιλίες της ροδακινιάς]] διαφέρουν σε μέγεθος πετάλων, που κυμαίνεται από μεγάλα φανταχτερά [[Επιτραπέζια ποικιλία ροδακινιάς Elberta|Fay Elberta]] έως μικρά μη εντυπωσιακά [[Κονσερβοποιήσιμη ποικιλία ροδακινιάς Halford|Halford]].

Συνεπώς, το ποσοστό των ανθέων, που οι ψεκαστικές σταγόνες θα διαβρέξουν, ποικίλλει από ποικιλία σε ποικιλία.<ref name="Παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του αραιώματος"/>

{{{top_heading|==}}}Στάδιο ανάπτυξης καρπού{{{top_heading|==}}}
Οι [[Χρησιμοποιούμενες χημικές ουσίες|χημικές ουσίες]] εφαρμοζόμενες σε μια δεδομένη συγκέντρωση είναι συνήθως πιο αποτελεσματικές επί των μικροτέρων, παρά των μεγαλυτέρων σε ηλικία [[Καρποί|καρπών]]. 

Κατά την περίοδο μετά την πτώση των πετάλων, όταν το ενδοσπέρμιο και ο νουκελλικός ιστός αναπτύσσονται εντός της σπερματικής βλάστης, οι συγκεντρώσεις των ενδογενών ορμονών είναι συνεχώς διακυμαινόμενες. Το ενδοσπέρμιο είναι πλούσιο σ' ορμόνες κατά την κυτοκίνηση. Αυτή είναι η μεταβατική περίοδος της αλλαγής του ενδοσπερμίου από την ελεύθερη πυρηνική στην κυτταρική κατάσταση. 

Αν η χημική [[Αραίωμα καρπών|αραιωτική ουσία]] εφαρμοστεί στο στάδιο αυτό ανάπτυξης του καρπού, η ολική συγκέντρωση των εξωγενών συνθετικών ουσιών και των ενδογενών συστατικών είναι μεγαλύτερη εκείνης που ανέχονται οι ιστοί, και τελικά οδηγεί στην αποκοπή των καρπών.<ref name="Παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του αραιώματος"/>

{{{top_heading|==}}}Καιρικές συνθήκες: Ομίχλη, Βροχή και Άνεμος{{{top_heading|==}}}
Οι καιρικές συνθήκες, ομίχλη, βροχή και [[Ανεμοπροστασία|άνεμος]], επηρεάζουν το βαθμό εξάτμισης του νερού και γι' αυτό μεταβάλλουν την αποτελεσματικότητα του [[Αραίωμα καρπών|αραιωτικού παράγοντα]]. Ανάλογα με τη σχετική ατμοσφαιρική υγρασία, κατά το χρόνο εφαρμογής της αραιωτικής ουσίας, το 15-25% της ενεργού δραστικής ουσίας εισέρχεται στο [[Φύλλα|φύλλο]]. Γι' αυτό, αν η ομίχλη είναι έντονη μετά από ψεκασμό των [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρων]], μερικά από τα χημικά υπολείμματα επί της επιφάνειας των φύλλων θα διαλυθούν και θα επανεργοποιηθούν.  Αυτά θα εισχωρήσουν στα φύλλα, και θα προκαλέσουν υπερβολικό αραίωμα καρπών. 

Μια ελαφριά βροχή θα έχει την ίδια επίδραση, αλλά η έντονη βροχή θα ξεπλύνει τα [[Χρησιμοποιούμενες χημικές ουσίες|χημικά υπολείμματα]] και θα μειώσει την αποτελεσματικότητα του αραιωτικού συστατικού. 

Ο άνεμος ξεραίνει τα υπολείμματα της αραιωτικής ουσίας τόσο πολύ, ακόμα και όταν είναι αδύναμος, με αποτέλεσμα η περισσότερη χημική ουσία να παραμείνει στη φυλλική επιφάνεια ως αδρανές υπόλειμμα. Αν και το υπόλειμμα χάνει την αποτελεσματικότητα του με το χρόνο, η χημική ουσία μπορεί να επανεργοποιηθεί με ομίχλη ή βροχή, μετά από τον ψεκασμό. 

Ο ψεκασμός κατά τις ημέρες που φυσάει ο άνεμος, δε συνιστάται, γιατί η κάλυψη μπορεί να είναι πτωχή. Αν το [[Εδαφολογία|έδαφος]] είναι πολύ υγρό μετά από έντονη βροχή, οι ψεκασμοί γίνονται με αεροπλάνα ή ελικόπτερα. Οι αεροψεκασμοί δεν είναι νόμιμοι σ' ορισμένες τοποθεσίες, αν η ταχύτητα του ανέμου υπερβαίνει κάποια ταχύτητα. 

Αν το ψεκαστικό υγρό πέσει σε διπλανές καλλιέργειες, για τις οποίες δε συνιστάται, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα.<ref name="Παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του αραιώματος"/>

{{{top_heading|==}}}Χημική αστάθεια{{{top_heading|==}}}
Μερικοί μηχανισμοί εμποδίζουν τη σταθερότητα των [[Χρησιμοποιούμενες χημικές ουσίες|χημικών ουσιών]], που προάγουν ή εμποδίζουν την αποκοπή. Το ενδογενές ΙΑΑ διασπάται γρήγορα όταν οι ιστοί εκτεθούν στον ήλιο, ενώ άλλα συστατικά τύπου indole ενώνονται τάχιστα με τα αμινοξέα ή σάκχαρα. Η διάσπαση του ethephon εξαρτάται από το [[PH θρεπτικού διαλύματος|pH]]. Η παραλλακτικότητα του pH του νερού, που χρησιμοποιείται για τη διάλυση της χημικής ουσίας, μπορεί να είναι ένας παράγοντας υπεύθυνος για την αναποτελεσματικότητα, που έχει αναφερθεί για τη συγκεκριμένη χημική ουσία. 

Η κινετίνη, που εμποδίζει την αποκοπή των [[Βοτανικά χαρακτηριστικά καρυδιάς|ανθέων]] της [[Καρυδιά|καρυδιάς]], αποσυντίθεται σε τέσσερα τουλάχιστον υποπροϊόντα εντός 24 ωρών σε οποιαδήποτε επιφάνεια.<ref name="Παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του αραιώματος"/>

{{{top_heading|==}}}Προσκολλητικές η διαβρεκτικές ουσίες{{{top_heading|==}}}
Οι προσκολλητικές ουσίες προστίθενται στα ψεκαστικά [[Αραίωμα καρπών|αραιωτικά διαλύματα]], για ν' αυξηθεί η απορρόφηση τους από τα [[Φύλλα|φύλλα]] και τους [[Καρποί|καρπούς]]. Θα πρέπει όμως να είναι συμβιβαστές και υδατοδιαλυτές ή να σχηματίζουν ένα λεπτό γαλάκτωμα. Τα προσκολλητικά μειώνουν την επιφανειακή τάση ενός διαλύματος, και οι σταγόνες του ψεκαστικού υγρού, αντί να παραμένουν, ως σταγόνες επί της επιφάνειας του φύλλου, διασκορπίζονται και σχηματίζουν ένα λεπτό στρώμα. Η αύξηση της επιφανειακής διασποράς του διαλύματος πάνω στη φυλλική επιφάνεια έχει ως αποτέλεσμα περισσότερη αραιωτική ουσία να εισέρχεται στα επιδερμικά κύτταρα, αλλά το διάλυμα έτσι εξατμίζεται ταχύτερα.<ref name="Παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του αραιώματος"/>


==Σχετικές σελίδες==

*[[Εισαγωγή στους παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του αραιώματος]]

*[[Ευαισθησία ποικιλιών]]

*[[Στάδιο ανάπτυξης καρπού]]

*[[Καιρικές συνθήκες: Ομίχλη, Βροχή και Άνεμος]]

*[[Χημική αστάθεια]]

*[[Προσκολλητικές η διαβρεκτικές ουσίες]]


==Βιβλιογραφία==

<references>

<ref name="Παράγοντες που επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του αραιώματος"> Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997</ref>

</references>